“Birinci Dünya savaşından mağlup çıkan Almanya büyük bir ekonomik kaosa sürüklenir. Ayakkabıcılık yaparak hayatını kazanan baba Dassler’in iki oğlu vardır: Adolph ve Rudolph. Babaları öldükten sonra, baba mesleğini devam ettirmeye kararlı olan iki kardeş, annelerinin mutfağını atölyeye dönüştürerek çalışmaya başlar. 1924’te kardeşler OHG (Gebrüder Dassler Schuhfabrik) şirketini kurarlar. Bu ortaklık, İkinci Dünya Savaşı sonrasıyla kardeşlerin anlaşmazlığı sebebiyle bozulur.
Savaş sonrası Adolph, Rudolph’a artık birlikte çalışmak istemediğini söyler ve kendine yeni bir ayakkabı imalathanesi açar. Dassler kardeşler kasabayı ayıran Aurach nehri sınır kabul ederek, 1948 yılında iki farklı işletme kurarlar. Rudolf Puma markasıyla, Adolf ise Adidas markasıyla ayakkabı üretmeye devam ederler.”
Artık günümüzün en popüler spor ayakkabı markaları olan Adidas ve Puma’nın doğuş hikayesini biliyorsunuz ve muhtemelen bir daha unutmayacaksınız. Çünkü az evvel bir hikaye okudunuz ve hikayelerin unutulması zordur.
Hikayeler aslında en eski iletişim yollarından biridir. 27.000 yıl önce ilk mağara resimleri incelendiğinde orda da aslında anlatılanın bir hikaye olduğu görülebilir. Ancak özellikle son yıllarda hikayeleştirme (storytelling) üzerine çok konuşuyoruz. Markaların tüketicileri üzerinde bir etki yaratması için hikayeleştirme üzerine oldukça kafa yoruluyor. Peki, hikayeleştirme neden tüketiciler üzerinde bu kadar etkili olabiliyor? Ardında yatan zihinsel, psikolojik süreçler neler?